Lees meer over Dennis Frates

Ademloos bladerde ik van foto na foto in National Geographic, Sierra Club, Audubon en andere magazines. Ik dacht dat dit soort fotografie onbereikbaar was voor de gemiddelde fotograaf.

Op 14-jarige leeftijd, na lang sparen, kocht ik mijn eerste camera voor $100 van het geld wat ik verdiend had met een krantenwijk. Jong en onbezonnen nam ik foto's van de natuur en landschappen die in mijn kleine wereld voorbij kwamen. Ik was zo teleurgesteld door deze eerste foto's, indien ik mensen niet kon imponeren met mijn foto's zoals de foto's uit National Geographic. Het was dan niet de moeite waard dacht ik. Ik gaf het op, zette mijn camera in de kast en ben gaan vissen.

Op de universiteit zette mijn passie voor de natuur zich voort. Ik studeerde af op landschappen en ecologie, en behaalde mijn master op deze gebieden.

Later, meer dan vijfentwintig jaar geleden, voelde ik me gedwongen om mijn liefde voor fotografie opnieuw op te pakken. Ik kan het me nog goed herinneren. Ik was aan het vliegvissen in Montana op 50 cm lange bruine forellen op de rivier de Madison, Toen kreeg ik ineens een ingeving: "Als ik thuiskom van deze vistrip ga ik met professioneel fotograferen beginnen." 

Ik heb altijd m’n best gedaan om mijn gevoel aan anderen over te brengen. Fotografie stelt mij in staat om dit te doen. Nu is het me, met een duizelingwekkende hoeveelheid werk, gelukt om de pagina's van National Geographic, Sierra Club en Audubon te halen. Ik kan niet zeggen dat ik er helemaal ben, maar ik kan je vertellen dat het me een enorme voldoening geeft dat mijn werk het leven van anderen raakt.